Symbole Miasta
Herb Miasta
Opis herbu: tarcza czerwona (czerwień cynobrowa) na tarczy orzeł biały stylizowany. Korona, dziób, pazury i tarcza na piersi orła - żółte. Napis na tarzcy mniejszej i sylwetka niedźwiedzia - brązowa, poletko pod niedźwiedziem - zielone. Zarys piór, ogona w kolorze stalowym. Napis na tarczy "HAEC AVIS PROTEGE".
Flaga Miasta
Opis flagi: flaga składa się z trójbarwnej tkaniny równej wielkości przy zachowaniu proporcji prostokąta w stosunku szerokości tkaniny do jej długości 5:8. Barwy flagi stanowiące barwy miasta występują w trzech poziomych równoległych pasach równej szerokosci i długosci, z których górny jest zielony, środkowy złoty (żółty), a dolny niebieski.
Barwy miasta znajdują swoje uzasadnienie w heraldyce i symbolice eklezjastycznej. Kolor złoty (żółty) nawiązuje do złotej korony i szponów orła z herbu miasta, zielony symbolizuje związki miasta z Puszczą Zieloną. Umieszczenie na fladze koloru niebieskiego symbolizuje rzeki, w tym "błękitną Narew", nad którą znajduje się Ostrołęka.
Sztandar Miasta
Hymn i hejnał Miasta
Autorem melodii jest włoski kompozytor Gaetano Donizetti (1797-1848). Melodia naszego hymnu jest fragmentem opery pt: "Łucja z Lammermoru", której polska premiera odbyła się w Warszawie w roku 1844.
Istnieje bardzo ciekawa teoria, iż Donizetti sympatyzujący swego czasu z ruchami narodowowyzwoleńczymi mógł kontaktując się z Polakami przebywającymi we Włoszech na emigracji zaczerpnąć ów wątek ze starej weselnej pieśni kurpiowskiej "A chtóż tam puka...". Zwroty melodyczne w refrenie naszego marsza są bardzo podobne do zwrotów z tej starej pieśni, a badania entomuzykologiczne umiejscawiają rozpowszechnienie tego wątku aż na przełom XVI-XVII wieku. Może jest to przypadkowa zbieżność, a może jednak stara i niezwykła piękna pieśń kurpiowska wywarła wpływ na kompozytorski wątek Donizettiego.
Do wyjątkowej popularności melodii Donizettiego w Polsce przyczyniło się nie tyle przedstawienie operowe, co pieśń "Do broni ludy". Pieśń ta znana była jako "Marsz Mierosławskiego", gdyż do melodii z opery Donizettiego ułożył słowa jeden z przywódców powstania wielkopolskiego - Ludwik Mierosławski.
Do popularyzacji melodii - nie tylko w środowisku kurpiowskim - przyczynił się zespół pieśni i tańca pod kierunkiem prof. Jana Górzyńskiego. Zespół ten na melodię marsza kurpiowskiego śpiewał pieśń o gen. Józefie Bemie "Leć pieśni nasza z kurpiowskiej niwy...". Autorem słów jest S. Jaworski, a nawiązują one do historycznej bitwy pod Ostrołęką z okresu powstania listopadowego (26 maj 1831). Po latach pieśń samoistnie urosła do rangi hymnu kurpiowskiego.